13 Haziran 2011 Pazartesi

Sil Baştan...

Şu ana kadar yazdığım yazıları okudum önce...
Hüzün doldu yine kalbime.!
Yeniden geçmişe dönmek istedim. 
Onun birini sevdiğinde, gerçekten sevdiği günlere dönmek istedim.
Ve yazılarımın hepsini sildim.
Okudukça acı verecekti bana.
Eski günleri hatırlamaktansa, geleceğe bakmayı denedim.
O seni sevmiyor ki, hem sen ondan nefret ediyorsun, diyerek avuttum kendimi.
Kimi kandırıyordum ki ?
Beni sevmiyor olabilirdi.
Ama ben ondan nefret etmiyordum.
Çünkü o beni her an güldürebilen tek insandı.
Belki yanlış yaptık.
Hiç çıkmamalıydık. Çünkü ben onu çok sevsem de, o beni sevemezdi işte. Hep arkadaş olarak kalmalıydık ve o her zaman severse ölümüne sevenlerden olmalıydı... Çünkü o gerçekten seven tek insandı !
Artık o da diğerleri gibi.
O da duygusuzlardan biri !
Belki hepsi duygusuz değildir, ama benim tanıdıklarımdan hepsi böyle. Duygusuz, neşeli, mutlu, eğlenceli... Tamam, bir şey dediğimiz yok bu davranışlarına. Ya kız tavlama çabaları ?
'' Bir tane neyime yetecek ki ? '' sözleri ?
Kızların duygularıyla oynayarak birden fazla kişiyi aynı anda idare etmeleri ?
Asla tek bir kişiyle yetinmemeleri ?
Doğru dürüst sevmenin ne demek olduğunu unutmaları ne olacak ?
Bunlara da katlanabilir miyim?
Senin için değerli olan bir insanın böyle birine dönüştüğünü görmek kötü, biliyor musun? Birini deliler gibi sevsin, lütfen sevsin. Daldan dala atlamasın, birine deliler gibi aşık olsun ve beni anlayabilsin birazcık !
Birazcık !